Ataturkun gecirdigi hastaliklar

Hayatını ülkesi ile milletine adayan ve henüz 57 yaşındayken ebediyete intikal eden Büyük Önder Atatürk`ün sağlığı üzerine yapılan araştırmalar, rahatsızlık geçirdiği dönemlerde bile savaşmayı ve mücadeleyi sürdürdüğünü ortaya koyuyor. Prof. Dr. Yavuz Sinan Aydıntuğ tarafından çeşitli kaynaklardan derlenen ve bir bölümü Osmanlı Dental Haber isimli dergide de yayınlanan çalışmaya göre,
Mustafa Kemal

Çocukluğunda sıtma haricinde önemli bir rahatsızlık geçirmedi.

Genç yaşlarda geçirdiği idrar yolları enfeksiyonu ise sonraları tekrarlayarak sol böbreğinin enfeksiyonuna neden oldu.

1911-1912 Trablusgarb Savaşı`nda geçirdiği şiddetli göz enfeksiyonu nedeniyle gözü şişen, kanlanan ve kapanan genç subay, zorlukla ikna edilerek hastaneye tedaviye gönderildi.

Anafartalar Savaşı`nın sonlarında, 1916 yılında İngilizler`in yarımadayı boşaltmasından bir ay evvel ateşi yükselen ve bir akciğer iltihabıyla yatağa düşen Mustafa Kemal, planladığı Anafartalar Zaferi`nin son günlerini göremedi. Çünkü, doktorunun ısrarıyla İstanbul`a tedaviye gitti.

1918 yılı sonlarında böbrek ağrıları başlayan Atatürk, bir yıl sonra da kulağından rahatsızlandı. Fakat bu hastalık 15 Mayıs`ta 3. Ordu Müfettişi olarak Samsun`a hareketini önleyemedi. 

Milli mücadele döneminde sıtmaya yakalandı.
 
Sakarya Savaşı öncesinde de attan düşerek kaburga kemiklerini kırdı, dinlenmesi yönündeki önerileri reddetti ve ordunun başında kaldı.

1923 yılında kalbinden rahasızlandı, 1927`de enfarktüs geçirdi.

1936’nın sonbaharında belirtileri görülen "karaciğer atrofik sirozu" denilen amansız hastalık, Ulu Önder`i çok sevdiği milletinden koparıp aldı.

Aydıntuğ, çalışmasında şu saptamalarda bulundu: "Atatürk`ün hastalığının geç teşhis edilmiş olması, sağlığında biraz düzelme olduğu zaman iradesine aşırı güveni yüzünden hemen ayağa kalkmak ve siyasi problemlerde görev başında olmak istemesi ve çalışkanlığı gibi faktörler Atatürk`ün hastalığını kısa zamanda geliştiren ve şiddetlendiren talihsiz sebeplerden olmuştur."