Nerdesin Kadinligim

 



NERDESİN KADINLIĞIM..

Ses ver güçlülüğüm!
Neredesin mağrurluğum!
Adsız mı kaldın kadınlığım!
Yetim mi bıraktı seni kelimeler
Sus pus mu olmuş haykırışlarım
Çoğalamadın mı isyanlı yansımalarda

Yine mi susturdu kadınca isyanlarımı erkekçe vicdanlar
Eski kanunların tozlu sayfalarında mı kaldı hakların
Sarardı soldu mu eşitliğe dair umutların
Bir kabus gibi mi çöktü ayrımcılık üzerine
Yine mi kısıldı sesi kadınlığımın
Sahi sen değil miydin ki!
Erkek doğmadın diye horlanan
Sen değil miydin ki
Bir erkek barbarlığına naçiz kalan

Haydi, kalk ayağa kadınlığım,
Arama boşuna sığınacak limanları
Güç sendedir,
yık at kadınlığına örülen bu hapishanenin duvarlarını

Yık at gelenekleri, örfleri ve kafesleri
Terk et kapatıldığın karanlık mahzeni
Kuşan yine tepeden tırnağa korkmadan
O mağrur kadınsı yiğitliğini

Haydi, silkelenerek uyan
Uyan artık yatırıldığın bu gaflet uykusundan
Uyandır kaldır ayağa ümitlerini
Şahlandır yarınları
Kurtar kadınlığını kurtların sofrasından

Ey geceleri hüzne yenik
Sabahları kahramanlığa uyanan ruhum
Bu güçlülüğün
Bu savaşın
Bu inadın
Bu er meydanlarına kararlılıkla inişin niye?

Acele ederim yetişeyim
Binmeden çağdaşlık kalkan son trene
Yetişeyim ona zaman hızla daralmakta
Acelemiz var tutmayın bizi erler
Yarınlara verilmiş sözlerimiz var bizlerin
Atamıza verilmiş sözler 



SIYAHLI KADIN

Kelimelerin suskun, isyanların saklı
Sana düşünmek yasak, yasak karşı durmaların
Peşin verilmiş hükmün, sabahlar senden uzak
Törelerin elinde anahtarların…

Meşru hayatın dar kalıplarında
Ninniler söyledin tutkularına
Omzunda taşıdın sancılarını
Sarıldın koynundaki yalnızlığına.

Bakışlarında, yenik ifadeler saklı
Sana sevmeler yasak, yasak gönül oyunların
Yargısız infazlarda, ruhun kafeste tutsak
Kanunlaşan törede, sessiz çığlıkların…

Lal oldu dilinde hasretin şarkıları
Gelincikler topladı kınalı dudakların
Belki son bir duaydı, yakılan bu ağıtlar
Vicdanlara sarılıp, gittin siyahlı kadın…

şiir : Sedat ERDOĞDU 


VE TANRI KADINI YARATTI BAMBAŞKA BİR AYRICALIK 


Tanrı 6. günün geç saatlerine kadar,
Çalıştı. çünkü Kadını yaratmakla meşguldü.
Bir Melek yaklaştı..
--- YüceRabbim...neden bu sefer bu kadar çok zaman
Harcadınız diye sorar,
Tanrı:
---- Çünkü o müstesna bir varlık, Kalbinde birden çok,
Kişinin Sevgisini, Aynı anda barındırabilen,
İncinmiş dizden, Kırık kalbe kada herşeyi şefkatle,
Tamir edip iyileştirebilir,
Melek:
Kadına yaklaştı ve ona dokundu,
---- Aaaa Ama efendim siz onu yumuşak yapmışsınız.
Tanrı:
---- Ama ayrıca onu çokta güçlü yarattım, der.
Nelre dayanıp, Nelerin üstesinden gelebileceğini tahmin edemezsin.
Melek:
----Peki düşünebiliyormu?
Tanrı:
---- Düşünmekle kalmıyor, Sebebini''de sorguluyor ve,
Tartışıyorda.
Melek:
Kadının yanağına dokundu.
---- Tanrım bu yaratık su sızdırıyor, galiba.
Tanrı: Tebessümle :
----Su sızdırmıyor, O gözyaşı,
Melek:
----Ne için?
Tanrı:
---- Gözyaşları onun tasalarının, Sevgilerinin,
Sevinçlerinin, Yalnızlığının,Çektiği acılarının,Yada kırılmış,
Gururunun Göstergesidir.
(((( Evet Kadınların; Şaşırtan güçleri vardır)))
Kadın:Her sıkıntıyla başa çıkabilir; Çok ağır yükleri taşır:
Çığlık atacak hale geldiğinde: Gülümser;
Ağlayacak olduğu Zamanda: Şarkı söyler:
Bir bakarsın; Mutluluktan ağlar;
Korktuğunda kahkaha atar:
İnandığı şey uğruna savaşır:
Ailesi için Canını feda etmeye hazırdır:
En kötü anında; Dostunun yanındadır:
Sevgisi Şarta bağlı değildir yürekten sever;
Hepsine yetecek kadar sevgisi boldur:
Hoşgörülüdür;Sevdiklerinin başarılarına duygulanır;
Ağlar onlarla gururlanır;Çıkar gözetmeksizin;
Fakat kendisinde hayatla mücadele edecek gücü daima vardır:
Bir öpücüğün;Bir gülüşün;Bir kucak açmanın;
Bir damla hoşgörünün her kalbi yumuşatacağını bilir:
Tek yanlış yaptığı şey;
((( Dünyanın En değerli; En paha biçilmez bir Varlık;
Olduğunu Hep unutur)))
Sevgili Dostlar:
((((( Kadının Adı Vardır Aslında)))
dosttan gelen: